Atramentowy wiatr

Ilustracja: Waldemar Wasilewski.
Cykl Liryczna zabawa słowami.

Atramentowy wiatr 

Autokraci coraz bliżej

bożka atramentowego

- polowanie czas zacząć...

Sidła z dialogu

zastawione, by wyreżyserować

podmuchy pióra.

Pokój bez kropek,

przecinków przygotowany

- izolatka dla wichru.

Kajdanki z rymów

już są wzmocnione,

aby się nie wyrwał.

Metaforyczna cela czeka

zbudowana na  podobieństwo

lochów i więzień.

Krzesło językowe zaraz

porazi neurony zdmuchujące

na kartkę litery.

Z prozy upleciono sznur,

żeby powietrze do chmur

nie poszybowało.

Wiatr szczątki

pułapek zebrał oraz pomknął

z siłą słów przed siebie.

Edis Anonima

05.02.2015. r.