Sowie myśli: Pokój

Ilustracja: Dusza, Waldemar Wasilewski.

Do/Z pokoju będącego w innym sercu ludzie sami znajdują drzwi wejściowe/wyjściowe oraz klucze ze słów, poczynań, gestów. Nie wskaże ich ogromny, neonowy napis Zapraszam/Wypraszam, czy hałaśliwy komunikat. Dlatego ważne są umiejętności widzenia i słyszenia siebie, drugiego człowieka oraz jego reakcji.  Gdy lokator zarygluje drzwi do własnej duszy, czyniąc relację jednostronną, opartą tylko na roszczeniach i oczekiwaniach wobec właściciela lokalu - prędzej, czy później znajdzie się na zewnątrz. Traktowanie tego miejsca jak celi zamkniętej tylko przez poczuciem obowiązku lokatora doprowadzi do tego samego, sprawiając ból obojgu. Należy jednak pamiętać, że wchodzenie, wychodzenie oraz powroty nie są opcjami przysługującymi w sposób nieograniczony, ponieważ każdy z mieszkańców zostawia ślady/zniszczenia.

Edis Anonima