„Ciekawska w pogoni...” z: „Kłobukowska. Przerwany bieg”

Cykl: Ciekawska w pogoni za wiedzą

Wyd.: Oficyna R

Biegniemy dalej z cyklem Ciekawska w pogoni za wiedzą. Zmieniamy dziedzinę z psychiatrii na sport. Dzisiaj – tak, jak wcześniej obiecałam – kilka słów o ostatniej książce Rafała Podrazy pod tytułem Kłobukowska. Przerwany bieg. Zacznę od słów głównej bohaterki tej pozycji literackiej, które – moim zdaniem – są warte zapamiętania. Mowa tutaj o sporcie, ale sprawdziłyby się w wielu innych dziedzinach życia: Ze sportu odchodzi się w najróżniejszych momentach i okolicznościach. Trzeba być na to przygotowanym. To przecież naturalne następstwo kariery, wiadome od pierwszego kroku na bieżni. Ale na pewno warto uprawiać sport! Trzeba przeżyć tę radość, ogromne emocje. To niepowtarzalny urok młodości, możliwość zmierzenia swych sił i umiejętności. Nie wolno się tylko zagapić, trzeba wysiąść z tej karuzeli we właściwym momencie i... na przygotowane uprzednio miejsce...

Spotykamy kolejną panią w dorobku literackim Rafała Podrazy – właśnie jej, (…) jednej z najszybszych kobiet świata XX wieku były dedykowane Przegrane medale. Jak działacze niszczyli sportowców. Mówi się że życie to nie bajka i nie głaszcze wiecie, gdzie. Ewa Kłobukowska była szybka, zdolna, miała poczucie humoru – szara mysz, która po torze pędziła, jak burza. Jej kariera (…) została brutalnie przerwana we wrześniu 1967 roku (…), jak możemy przeczytać we wspomnieniu dziennikarza, Andrzeja Andrzejewskiego. Krótko mówiąc, zniszczyły ją wszechobecne konflikty interesów i nieczyste posunięcia i (…) do dziś pozostaje najbardziej zapomnianą spośród najwybitniejszych polskich sportsmenek – cytat ze wstępu (tekst: Oskar Berezowski). A więc, Rafał Podraza swoją publikacją ocalił od zapomnienia kolejną postać wartą zapamiętania.

Styl i lekkość opracowań tego autora sprawiają, że czyta się szybko – może nawet za szybko, ale w końcu mowa tutaj o polskiej biegaczce. Ewę Kłobukowską wspominają Józef Iwaniuk, Regina Morawska, Zbigniew Iwański, Halina Lustańska, Teresa Kownacka-Leśniewska, Konrad Gruda, Andrzej Piotrowski, Teresa Ciepły, Celina Gerwin, Zbigniew Deluga, Edward Bugała, Zbigniew Kęskiewicz, Janusz Atlas, Elżbieta Duńska-Krzesińska, Maria Kwaśniewska-Maleszewska, Elżbieta Bednarek-Żebrowska, Danuta Straszyńska, Jan Lis, Teresa Sukniewicz, Waldemar Węcek, Adama Kaczor, Andrzej Andrzejewski, Władysław Komar, Jan Mulak, Stefan Grzegorczyk, Elżbieta Michalczak i Bohdan Tomaszewski. Treści książki są bardzo czytelne, podzielone na podrozdziały, co bardzo ułatwia czytelnikowi znalezienie się w lekturze. Dodatkowo autor dołączył teksty: Oskara Berezowskiego (wstęp, chociaż mnie osobiście czytało się już nie tak lekko, może dlatego, że to nie jest pióro Rafała Podrazy), rozmowa Henryka Sozańskiego z Ewą Kłobukowską. Na koniec możemy też przeczytać co nieco o ludziach, którzy mówili o swojej znajomości z główną bohaterką książki. Zapomniałabym wspomnieć o ty, czego nigdy nie brakuje w literaturze faktu tego autora: zdjęcia, wycinki prasowe, materiały graficzne, które pozwalają czytelnikowi być bliżej opisywanych wydarzeń i obrazów z przeszłości.

Na koniec powiem tylko, że ta książka Was nie pogryzie, co najwyżej połknie w całości na chwilę, bo czyta się za szybko i za lekko, żeby ten stan mógł potrwać dłużej. A co będzie w następnym wydaniu Ciekawskiej w pogoni za wiedzą? Może powiem, a może nie powiem... Nie, jednak nie powiem – przynajmniej teraz. Nie będę Wam psuła niespodzianki.