Literacka podróż z „Dziewczyną z pociągu”

Podczas wtorkowego Blogowego spotkania literackiego główną bohaterką była poezja, a dzisiaj ustąpi ona miejsca prozie. Zaprezentuję powieść pod tytułem Dziewczyna z pociągu. Autorką jest Paula Hawkins. Książka została wydana w 2015 roku, a na język polski przełożył ją Jan Kraśko. Wydawnictwo: Świat Książki. Prawie zapomniałabym zapytać. Zapraszanie Was na spotkanie i niezaproponowanie czegoś do picia byłoby rażącą nieuprzejmością z mojej strony. Napijecie się wina? A może bardziej lubicie dżin z tonikiem? Moja (…) Puszka jest już na w pół pusta, ale to nic, bo w plastikowej torbie na podłodze mam jeszcze trzy. (…).

Kilka słów o autorce...

Paula Hawkins – pisarka. Dziewczyna z pociągu jest jej debiutem i pracuje nad następnym thrillerem psychologicznym. Przez piętnaście lat była dziennikarką. Aktualnie mieszka w Londynie, natomiast urodziła się w Zimbabwe.

Podróż literacką przez powieść Dziewczyna z pociągu odbywamy, nie tylko spoglądając oczami Rachel - (…) Pociąg pełznie jak żółw. Trzęsąc się, mija magazyny i wieże ciśnień, mosty i wiaty, mija stojące tyłem do torów skromne wiktoriańskie domy. Przesuwają się jak w filmie, jak na ujęciu z wózka , a ja patrzę z głową opartą o szybę. (…).

Ilustracja: Adrianna Rauhut.

Pojawiają się również Megan i Anna. A fabułę tworzą skrawki wspomnień z dzienników bohaterek. Co łączy te trzy kobiety, dowiecie się zaglądając do książki, jeśli jeszcze jej nie czytaliście. Zachęcam do lektury, bo warto. Poznajemy bardzo powoli fragmenty życia i mroczne sekrety bohaterów powieści, a z każdą kolejną kartką napięcie wzrasta, co sprawia, że trudno się od niej oderwać. Pierwszoosobowa narracja pozwala nam poznać towarzyszący wydarzeniom stan emocjonalny osób mówiących w tekście, różnice w sposobie patrzenia na drugiego człowieka. Na podstawie tego, co widać tylko na zewnątrz, małej wiedzy o nim i niewiedzy, o tym , co mu w duszy gra ludzie często dochodzą do mylnych wniosków. Dzieło stanowi również znakomite studium ludzkiej natury, w którym zatarta jest granica między dobrem, a złem. Życie pełne wyborów, wzlotów i upadków wielokrotnie udowadnia – nie tylko na kartach tej książki -, że dobro względem jednej osoby, może być złem wobec innej. W skrócie: punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.  Dowiadujemy się, do czego ludzie mogą być zdolni w różnych sytuacjach (wcześniej znanych i nowych), a szczególnie w tych ekstremalnych.

Mam jedynie zastrzeżenia do sposobu prezentacji jednej bardzo kluczowej postaci. Nie zdradzę jej imienia, żeby nie odebrać Wam przyjemności z czytania spojlerem. Jednak tutaj obraz psychologiczny kształtujący się w efekcie końcowym sprawia wrażenie dosyć jednobarwnego oraz niepełnego w moim odczuciu.

Jeżeli szukacie ciekawej lektury na długie zimowe wieczory, to polecam.